„Rutka” Teatr Arlekin z Łodzi godz. 18:00 – DLA DZIECI od 10 lat

Przedstawienie  oparte na książce Joanny Fabickiej „Rutka”

Adaptacja i reżyseria spektaklu: Karolina Maciejaszek
Scenografia: Marika Wojciechowska
Muzyka: Piotr Klimek
Choreografia: Ewelina Ciszewska
Działania pedagogiczno-teatralne: Monika Tomczyk
Współpraca pedagogiczna: Hanna Jastrzębska-Gzella

Obsada:  Teresa Kowalik,  Katarzyna Pałka,  Wojciech Stagenalski,  Maciej Kuczyński (muzyk)

Premiera szkolna: 27 września 2019
Premiera teatralna: 1 lutego 2020
Czas trwania: 70 minut (bez przerwy)

Grupa: 40 osób
Cena: 35 zł

Pobierz oświadczenie o stanie zdrowia i świadomości ryzyka

Kup bilet

„Jako dziecko lubiłam dotykać murów kamienic – zdawało mi się, że czuję jak oddychają. Zaglądałam w okna domów i zastanawiałam się, kto w nich wcześniej mieszkał. Jakie dzieci się tu bawiły, czyje stopy biegały po kocich łbach bałuckich uliczek? (…) Każde miejsce ma do opowiedzenia jakąś historię. Wystarczy tylko przyłożyć ucho i słuchać.”

Joanna Fabicka

Przedstawienie  oparte jest na książce łodzianki Joanny Fabickiej „Rutka”. Jej wielokrotnie  nagradzana powieść z 2016 roku, w poetycki, surrealny i nie pozbawiony poczucia humoru sposób przybliża dziecięcemu czytelnikowi obraz życia w łódzkim getcie.

Jego bohaterką jest współczesna dziewczynka, dziesięcioletnia Zosia, mieszkająca na łódzkich Bałutach, jednej z głównych dzielnic Łodzi. Dziecko, którego mama wyjeżdża za granicę do pracy za chlebem, spędza wakacje w domu pod opieką ekscentrycznej ciotki Róży i zaczyna poznawać miasto z innej perspektywy, dzięki dziwnej przyjaźni z nową koleżanką, Rutką. Nowa towarzyszka zabaw jest wysłanniczką ze świata, który już nie istnieje – dzięki niej bohaterka a wraz z nią widzowie spektaklu, przeżyją emocjonalną podróż w przeszłość. Opowieść o przyjaźni Zosi z Rutką zachęca do empatii i przejrzenia się w historii rówieśniczki z innych czasów niczym w lustrze. Przymierzenie się do jej doświadczenia wymusza redefinicję różnych pojęć, choćby takich jak strach czy poczucie osamotnienia.

Projekt został zwycięzcą IV Konkursu im. Jana Dormana organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie i został wyprodukowany z jego środków. Zgodnie z ideą konkursu spektakl grany był w placówkach edukacyjnych. Teatr wybrał na ich prezentację szkoły, znajdujące się na terenie niegdysiejszego getta, w szkołach mieszczących się w rejonach opisanych przez Joannę Fabicką w książce a samemu spektaklowi towarzyszyły działania edukacyjne – w plenerze, wpisane w mapę getta, ale jednocześnie miejsc, w których dziś żyją.  Ich istotą było zaproszenie młodych widzów do nowego spojrzenia na miasto, zachętą do odkrywania w najbliższym otoczeniu śladów niełatwej historii miasta Łodzi i zmierzenia się z tematem jego niegdysiejszej wielokulturowości oraz schyłkiem tamtego świata. Tak, aby młodzież mogła poczuć, że zarówno historia Łodzi, jak i ich samych jako jego mieszkańców, stanowią pewne kontinuum. W lutym tego roku spektakl miał swoją premierę teatralną.

Spektakl znalazł się też w ścisłym finale 26. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (finał jeszcze przed nami!) oraz został wyróżniony aż przez pięciu krytyków w plebiscycie „Najlepsza, najlepszy, najlepsi” miesięcznika Teatr za sezon 2019/2020.

Teatr Lalek Arlekin im. Henryka Ryla w Łodzi

Dyrektor – Wojciech Brawer

Teatr Lalek Arlekin został założony w 1948 roku przez Henryka Ryla – reżysera, lalkarza, społecznika i pedagoga.  Od samego początku dąży do tego, by jak najpełniej zaspokoić oczekiwania wielbicieli sztuki lalkowej – tych najmłodszych, ale również i tych dorosłych. Nie ustaje w doskonaleniu starych i poszukiwaniu nowych rozwiązań technicznych oraz środków wyrazu artystycznego. Dba o to, by przybliżać dzieciom bajkowy kanon, a zarazem stara się mówić o otaczającej nas rzeczywistości w sposób współczesny. Teatr specjalizuje się w spektaklach, w których wykorzystywane są przeróżne techniki animacyjne. Gra lalek (marionetek, jawajek, kukieł, pacynek itp.) łączy się tutaj z grą aktorów w żywym planie. Zespół Arlekina jest też jednym z nielicznych teatrów na świecie, posługujących się trudną, ale niesłychanie atrakcyjną techniką marionetek długoniciowych, w których aktorzy animują lalki ze specjalnych mostów, znajdując się niemal pięć metrów nad ziemią. W repertuarze Arlekina znajdują się także spektakle dla widzów dorosłych